Saturday 17 October 2015

Lazing on a Sunday Afternoon

Jadi ceritanya Dian mengajak konspirasi agar kami-kami semua menulis tentang hari Minggu idaman. Buset, susah banget. Nyari lelaki idaman aja ngga bisa apalagi suruh nulis tentang hari Minggu idaman. Tapi ya udah deh demi kamu Dian. Jadi, hari Minggu idaman saya itu seperti ini adalah hari di mana
Aπ' το παράθυρό μου στέλνω ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά. που φτάνουν στο λιμάνι ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά. Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιά. που σαν θα μεγαλώσουν όλα θα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά.
Όσο κι αν ψάξω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνι τρελή να με 'χει κάνει, όσο τον Πειραιά. Που όταν βραδιάζει, τραγούδια μ' αραδιάζει και τις πενιές του αλλάζει, γεμίζει από παιδιά...
Aπό την πόρτα μου σαν βγω δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ. και σαν το βράδυ κοιμηθώ, ξέρω πως ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώ. Πετράδια βάζω στο λαιμό, και μια χά- και μια χά-, και μια χάντρα φυλακτό. γιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγω κάποιον άγνωστο να βρω
Όσο κι αν ψάξω...
Maaf kalau tidak bisa memaparkannya dengan baik. Afterall... 


*casually slides in Mogi's picture*
Cemilan: Nescafe Originale kalengan
(mune no oku ni) BGM: たとえどんなに。。。- 西野カナ

No comments:

Post a Comment